Τυφέκιο MARTINI-HENRY

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

 Το τυφέκιο Martini σχεδιάσθηκε από τον Αμερικανό Henry O’ Peabody of Boston το 1862 με διαμ. 0,45 RFμε μηχανισμό καταπίπτοντος κλείστρου (killing block, a block a  bascule, a culasse tombante) που έγινε παραδεκτό από την Ελβετία το 1867 σε διαμ. 0,41 RF (10,4 mm) που αγόρασε 15.000 όπλα, και την Ρουμανία, τον Καναδά, τη Δανία, την Κούβα, το Μεξικό, την Αυστρία, τη Γαλλία και την Τουρκία η οποία από το 1873 μέχρι το 1878 αγόρασε 630.000 τεμάχια από την Αμερικανική εταιρεία ProvidenceTool Company του Rhode Island σε διαμ. των 0,450’’ Turkish Martini (11,43 x 59 R).

Ο Ελβετός μηχανικός Friedrich von Martini (1832-1867) μετασκεύασε τον μηχανισμό του κλείστρου ώστε αυτός να λειτουργεί χωρίς εξωτερική σφύρα και με αυτοοπλιζόμενο, μέσω ελατηρίου, επικρουστήρα. Η αμερικανική εταιρεία αγόρασε την ελβετική ευρεσιτεχνία και το όπλο ονομάσθηκε Peabody–Martini.

Στις 03-06-1871 η Βρετανία έκανε παραδεκτό το Martini για να αντικαταστήσει το τυφέκιο Snider υπόδ. 1866. Το νέο τυφέκιο έφερε κάνη με ραβδώσεις  περιεστρεμένης πολυγωνικής διατομής (twisted polygonal section) που επινόησε ο Σκωτσέζος Alexander Henry και το τυφέκιο ονομάστηκε Martini–Henry υπόδ. 1874, διαμ. 0,577’’/.450’’ (11,43 x 59 R).

Η Ελλάδα δεν αγόρασε ποτέ μεγάλο αριθμό Martini εκτός μικρών παρτίδων που ίσως αγοράστηκαν ως εφεδρικά ή ως συμπλήρωμα. Τα περισσότερα Martini
περιήλθαν σε ελληνικά χέρια εκ τουρκικών λαφύρων μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους.

Αριθμό τέτοιων όπλων χρησιμοποίησε η Αστυνομία, η Χωροφυλακή και οι μεταγωγικές υπηρεσίες του Στρατού. Κατά τον Οκτώβριο 1940 χορηγήθηκαν από την ΕΤΑ Αθηνών 14.000 τυφέκια Martini.